Ciekawe historie sukcesu

Celem akcji „Dobra adopcja” jest promowanie odpowiedzialnej adopcji.

To nie tylko ładny gest wzięcia pod opiekę bezdomnego stworzenia, ale przede wszystkim istotna zmiana w życiu, zarówno zwierzęcia, jak również jego opiekuna. O tym, jak Lepik trafił do nowego domu opowiada Małgorzata Foryszewska z Warszawy.

W jaki sposób trafił do Pani Lepik?

Lepik trafił do mnie z Fundacji „Canis”, która na co dzień ratuje życie zwierząt. Gdy podjęłam decyzję o posiadaniu drugiego psa, zaczęłam przeglądać strony internetowe różnych schronisk i fundacji.

Byłam przerażona ilością psów, które czekają na adopcję. Bezmiar psiego i często kociego nieszczęścia poraził mnie...

Po krótkim czasie stwierdziłam, że nie jestem w stanie podjąć samodzielnie decyzji, którego psa należałoby wybrać. Potrzebowałam psa na miarę moich oczekiwań i warunków. Ale nie tylko moich, gdyż zaadoptowany piesek miał być towarzyszem dla 5-letniej suczki Bezy.

Zachęcona stroną internetową Fundacji „Canis”, skontaktowałam się z panią Danutą Skarbek. Po długiej rozmowie ustaliłyśmy, jakie mam priorytety w kwestii doboru psa.

Tosik, ur. w 2010 r.

Tosik – tak został nazwany kociak uratowany w czwartek 17-tego czerwca 2010 r.
14-tego czerwca 2010 r. na terenie Wytwórni Papierów Wartościowych w Warszawie jeden z pracowników usłyszał miauczenie kociaka, próbował złapać malca, niestety przerażony maluch uciekał i wszedł do dziury w murze przesłoniętej nieszczelną kratką i wpadł pionowo, kilka metrów pod ziemię.

Glaube

Glaube widywany był jak biega po wsi za ludźmi i rowerami. Na wsi miał dom. Pewnego dnia dziewczynka przyniosła go do kobiety znanej z tego, że opiekuje się psami, gdyż miał problemy z chodzeniem. Lekarz dał antybiotyki, lecz nie pomagały i pies całkowicie przestał chodzić. Ciągnął tył podpierając się przednimi łapkami.

Dopiero po 10 dniach skierowano go na rentgen - został przywieziony do Warszawy. Okazało się, że ma złamany kręgosłup. Na operację było już za późno ponieważ postępowała martwica. Pies popuszczał mocz - sugerowano uśpienie ze względu na brak warunków przechowania psa specjalnej troski. Na kilka dni zabrała go do siebie pani, która zajęła się nim na prośbę dziewczynki. I stał się cud - w ciągu paru chwil od ogłoszenia apelu, z prośbą o pomoc, do zwierzęcych przyjaciół za granicą, piesek znalazł dom.